МАКЕДОНСКИ КРАЛЕВИ
Кралот Пи (околу 318-272 год. п.н.е)

Пир (Pyrrhus) [околу 318-272 год. п.н.е], македонски крал од Дијадосите кој првично е поставен од татка си да владее со Епир. По смртта на татко му подолго време е во Македонија и Египет каде покажува особени способности.
Се враќа во Епир во 297 год. п.н.е и набргу ги потчинува островот Керкир (Крф, “Kerkyra”), градот Амвракија и териториите на Амфилокија и Акарнанија на југ, потоа дел од Илирија со Аполонија како и градот Dirahion (Драч, Durres) на север. По ова кратко време владее со Македонија и Тесалија но повикот од грдаот Тарент во Италија за помош во борбите против Римјаните ги менува неговите тежнеења за ширење на власта над Балканот.

Така тој со голем контигент македонски воени сили го преминува Јонското Море и влегува на италијанското тло во 280 год. п.н.е. Со ова тој е првиот македонски и воопшто балкански владетел кој војува на тлото од Италија и кој со поголеми воени сили се судира со Рим непосредно загрозувајќи го. Така тој откако ќе го запоседне градот Тарант истата година ги толчи големите контигенти на римска војска во битката кај Хераклеа (антички град во Италија) но при ова трпи и големи губитоци. Оттогаш и од тоа и денес меѓу Македонците останала поговорката “Пирова победа” за работа која е обеменета со многу тешкотии и издатоци.
Воените операции на Пир во Италија
Како и да е, Пир не застанува тука, веќе пролетта 279 год. п.н.е, целосно ги толчи Римјаните кај градот Аскула (Asculum), денешнен Асколи Сатријано (Asculi Satriano) каде и самиот е ранет во битката. Но понатамошните негови движења низ Апенинскиот Полуостров се отежнати а тој се повеќе увидува дека не може да најде решение за својот поход во Италија. Така со главницата на своите сили се префрла на Сицилија за да и пружи помош на Сиракуза и другите загрозени населби, кои пак ги нападнале Картагенците. Од Сицилија многу бргу ги протерува Картагенците, и застанува на чело од Сицилијанската конфедерација. Многу добро увидува дека наместо да се заглавува низ длабочините на Италијанското копно, многу полесно и поуспешно ќе му е да се шири низ приморските области на овој дел од Средоземјето, тој гради силна флота на Сицилија. Но со време станува се посуров господар кон Сицилијанските конфедерати па предизвикува отпор кај поедини членки на конфедерацијата, кои сега тајно се сојузуваат со Картагена.

Пир во битките против Римјаните за прв пат на италијанско тло ќе употреби слонови
Пир успешно ги толчи најпрвин во 276 год. п.н.е а исто така и во низа последователни битки по јужна Италија. Но кај Беневенти во 275 год. п.н.е навикнат да победува е невнимателен и ги потценува противниците па е победен со серизни загуби. Со ова, ги напушта сите планови за освојувања по Италија и се враќа назад во Епир. Сега се подготвува пак да се врати на престолот во Македонија, заради што води неколку битки. Сепак загинува во бој кај Аргос (има повеќе грдаови со ова име?!) погоден од камен во глава во 272 год. п.н.е.
Покрај војничките вештини Пир е воен аналитичар, писател. Така засега се познати неговатите расправи во делото “Тактика” како и “Мемоарите” (последново не е најдено, но се споменува во изворите дека го напишал).